Twibbatical (part one)

Maandag 13 december 2010
Ik heb besloten drie weken niet te twitteren. Het is een vrij impulsief besluit, deze 'Twibbatical'. Maar na het wereldkundig te hebben gemaakt, is er geen weg terug. Demonstratief verplaats ik het Tweetdeck-icoontje naar de prullenbak.

Dinsdag 14 december 2010
Ik durf het eigenlijk niet toe te geven, maar ik mis Twitter. Stiekem open ik Twitter via het web en scroll door de tweets. Het voelt als een koekje pikken uit moeder's koektrommel. Snel sluit ik www.twitter.com. Ik gooi het erop dat ik Twitter mis omdat ik gewoonweg een nieuwsgierig mens ben. Nieuwsgierig naar, zeg ik tegen mezelf, vooral onbenulligheden, toch? Twexit dus!

Woensdag 15 december 2010
Gisteravond toch weer even de Twitter-pagina bezocht. Maar echt waar, dat had een reden. Een nieuwe volger had zich gemeld, en ik wilde even kijken naar zijn bio. Ik zie dat het aantal volgers van @zinenzo onder de 125 is gekomen. Dat waren er een paar dagen geleden meer. Zou een Twibbatical ook verlies aan volgers betekenen? Misschien wel... Kop op, juist goede keuzes vragen vaak offers, houd ik mezelf voor. Still going strong, met mijn Twibbatical.

Vrijdag 17 december 2010
De cold-turkey-aanpak werpt z'n vruchten af, lijkt het. Na maandag abrupt te zijn gestopt met tweeten, heb ik vandaag voor het eerst geen neiging meer dan toch minstens even Twitter.com te bezoeken. Terwijl de verleiding letterlijk door de brievenbus komt. Het nieuwe boek 'In de familie', met daarin een interview van mijn hand, ligt op de mat. Prachtig vormgegeven, met hardcover, een plaatje om inderdaad... even te tweeten.

Donderdag 22 december 2010
Ik ben helemaal afgekickt, geloof ik. Ik leef inmiddels al enkele dagen zonder m'n Twitter-pagina bekeken te hebben. Net toch even een bezoekje gebracht en ik verbaas me over de reactie. Wat ik ruim een week geleden niet voor mogelijk had gehouden, gebeurt nu: de tweets interesseren me eigenlijk niet. Excuses aan alle aardige tweeps, maar dat ds. X een preek maakt over Mattheus Y en tweep A gaat slapen, terwijl tweep B een linkje doorstuurt van een geinig YouTube-filmpje kan aardig zijn om te volgen, maar niet voor mij, blijkbaar. Hoe komt dat? Ik heb er altijd protest tegen aangetekend. Maar hebben diegenen die stellen dat Twitter een tijdverspillende, ietwat onzinnige bezigheid is dan toch gelijk? En: heb ik daar dan zelf al ruim anderhalf jaar aan meegedaan? Plus: ga ik daar - als ik tot de conclusie kom dat dit werkelijk zo is - mee door?
Weet je wat, ik hoop komende dagen een mooie, rustige Kerst te beleven. Daarna gaat de bezinning verder: wel of geen Twitter in 2011. En wat de uitkomst daarvan ook is: beste tweeps: @zinenzo wenst jullie een mooie Kerst en een goed 2011! Hoe dan ook, heb ik afgelopen jaar van jullie tweets genoten. Bedankt!

Twitter-sabbatical

Dit jaar sluit ik af met een Twitter-sabbatical. Drie weken zet ik Tweetdeck achter slot en grendel. Ik zoek de Twitter-stilte. Twitter, merk ik, gaat een beetje teveel tussen m’n oren zitten.

Ik vind Twitter een prachtig social medium, dat staat buiten kijf. Maar toen ik afgelopen weken een paar keer droomde in ‘tweets’, ging er een alarmbelletje rinkelen. Heeft dit medium misschien meer impact op mijn leven dan ik wil? En zo ja, wil ik dát?

Het antwoord op de laatste vraag is duidelijk: dat wil ik niet. Stephan Covey verwoordt het heel raak in het nieuwste nummer van M&L: ‘Internet is een fantastische dienaar, maar een uiterst slechte meester.’

Ook Twitter mag mijn meester niet zijn. Daarom geef ik @zinenzo vervroegd kerstvakantie. Oké dan, één tweetje volgt komende weken nog: een fijne kerstwens voor al mijn trouwe tweeps.

keukentafelsyndroom

Ik lijd aan een syndroom, ontdekte ik afgelopen weekend, het 'keukentafelsyndroom'. De diagnose werd gesteld in deze publicatie, en de verhalen daarin van diverse lotgenoten bezorgden een feest van herkenning.
Wie 'schrijft, vergadert, brainstormt en borrelt' aan de keukentafel is belast met het syndroom, en dit blijken anno 2010 een toenemend aantal mensen te zijn.
Zinenzo startte een kleine vier jaar geleden aan de keukentafel en zit er nog steeds. Nog steeds sudderen af en toe de kippetjes naast de keukentafel, en krijgen klanten er een knapperig ovenbroodje aan geserveerd. Een extra lakje zou de tafel ondertussen niet misstaan
, maar da's dan ook het enige wat af te dingen is op Zinenzo's keukentafel. En ja, je zou de tafel kunnen verwijten dat hij mij met een syndroom heeft opgezadeld, het keukentafelsyndroom. Maar ik heb mij laten vertellen dat je daar hoogstens prettig gestoord van kunt worden.

ps: las ook dit artikel dit weekend, herkenbaar, met dank aan die keukentafel..

stille eenvoud

Een eenvoudig flesje, dat is bijna alles. En een kwartiertje rustig op de bank zitten. Met flesje en een baby'tje dat dit gretig leegdrinkt. Nooit geweten dat deze stille eenvoud een schat aan inspiratie voortbrengt.
Wat zijn er een ideeen geboren, afgelopen halfjaar, als ik onze kleine Noortje de fles gaf. Van foto-onderschrift tot nieuw bedrijfsconcept ontstonden in de pose van voedende moeder. Hoezo hoogdravende inspiratiesessies? Hoezo geloven in de hype die mindfulness heet? Een eenvoudig flesje, dat is bijna alles. En de stilte van het moment.
Ik weet het, ik vertel niets nieuws. Maar wat levert eenvoudige stilte een winst op. Zelfs als je de tijd ontbreekt om ideeen en plannen die in de stilte kwamen bovendrijven te gelde te maken...

lancering herstartcampagne

tja, officieus ben ik na de geboorte van onze noortje (febr jl.) al weer een poos aan het werk
maar om het helemaal officieel te maken, gaat vandaag de herstartcampagne van www.zinenzo.nl de deur uit
met mooie, glanzende, roze ballonnen...

louise en het zinenzo-speentje

louise, 13 maanden, dochter van pieter tanis van www.molagrocom.nl (klant van zinenzo tekst en concept)

gespot!

gespot! zinenzo-speen! gelukkige sabbelaar is de 6 maanden oude amelie, wat is ze rustig, met dat mooie speentje...

even geen zinenzo

tot en met mei 2010 is zinenzo tekst en concept 'op slot' i.v.m. zwangerschapsverlof
daarna hopen we weer full swing aan de slag te gaan!